Eluterius

Maar we gaan eerst nog even terug naar de feestperiode, want daar zijn ook noemenswaardige voorvallen geweest...

Terwijl Ma de kerstboom en de stal afbreekt staat Jos in de woonkamer, lichtjes gebukt in zijn haren te dabben.
"Woow..." zegt hij. "Kijk Ma!"
Ma staat met blik en handveger klaar en draait zich om naar Jos.
Jos begint wild met beide handen in zijn haar te dabben. Het roos dwarrelt naar beneden.
"Had dat maar enkele weken geleden gedaan, toen ik namaaksneeuw wilde hebben om de kerststal te versieren! Ik heb bloemsuiker moeten gebruiken en nu moet ik dat terug in de pot doen, en ervoor zorgen dat er geen naalden tussen zitten!"
Jos denkt dat het een grapje is, maar nee: Ma gaat uiterst zorgvuldig verder met het bijelkaar vegen van de bloemsuiker, en deponeert deze dan in de pot...

En Anthony? Anthony is danig onder de indruk van Germaine, een rijpere vrouw die hij "ontmoet" heeft tijdens een chaotisch uitstapje naar De Krommen Toog. Eigenlijk had hij toen een date met een meisje dat zich Jana noemde, maar dat bleek opgezet spel. Opgezet door zijn zus nog wel! Anthony had zich zat gezopen en in die toestand kennisgemaakt met Germaine. Helaas was alles in het wazige geheugengat verdwenen, door zijn zatheid. Germaine had wel nog contact opgenomen door een foto te sturen van haar Olijke Tweeling. En hij zou daar tijdens de beruchte feestnacht al met zijn neus tussenin hebben gelegen? Waarom herinnert hij zich net dàt niet?
Sindsdien is zijn fantasie en het daaruit voortkomende puberale verschijnsel in overdrive gegaan. De dozen tissues vinden gretig aftrek bij Anthony; dagelijks wordt de monkey gespankt...
Germaine werkt dit ook nog eens in de hand door telkens een nieuwe foto te sturen van haar speelballen.
Het gebeurt zodanig veel dat Anthony zich ongerust maakt dat het ongezond en schadelijk is. De informatie die hij hieromtrent op het net vindt, maakt hem ook al niet veel wijzer. Telkens belooft hij zichzelf dat hij een pauze gaat inlassen maar de driften halen het steeds van zijn goede bedoelingen.

We gaan even een kijkje nemen bij Anthony, die op zijn kamer op bed is gaan zitten en met zichzelf overlegt hoe hij zijn "hand- en spandiensten" kan beperken en in plaats daarvan misschien wel eens met Germaine af te spreken...
Alsof iets of iemand het zo wil, krijgt hij weer een bericht van haar.

"Dag Anthonyken, alles goed?"
Anthony twijfelt... Zou hij zeggen welk effect zij op hem heeft de laatste dagen? Misschien is gewoon eerlijk zijn wel het beste. HIj besluit dan ook maar open kaart te spelen.
Anthony antwoordt: "Ja alles goed... Maar ik moet u iets zeggen en ik durf niet goed..."
"Je mag alles zeggen Anthony!"
"Euhm oke... ik heb verschillende keren zitten 31'en op uwe foto."
"31'en? Wat is dat?"
"Euh... zelfbedingesing"
Germaine antwoordt: "Hahaha, dan zit ik al aan 93 en als het zo door gaat seffens aan 124! LOL"
Anthony wil eigenlijk vertellen dat 31'en eigenlijk niet gaat bij meisjes of vrouwen maar laat dit achterwege.
"Echt of wat?"
"Ja" zegt ze, "ik heb mezelf wel al eens geplezierd. Met de gedachte aan jou!"
Anthony gelooft zijn ogen niet. Terwijl hij de laatste zin van Germaine herleest en herleest, stuurt ze opnieuw een bericht. Ze meldt dat ze iets moet gaan doen en dat ze vanavond misschien nog tijd heeft om berichtjes te sturen.

Anthony laat zich achterover vallen op zijn bed en probeert te rusten.
Zijn rust is echter van korte duur wanneer hij Patricia en Kenny hoort roepen op haar kamer. Daar is ruzie! Over wat zou de ruzie gaan? Anthony staat op en gaat stilletjes zijn kamer uit, om post te vatten bij de slaapkamerdeur van zijn zus.
Hij hoort Patricia duidelijk vragen: "Gij hebt wàt gedaan? En dat is hoé lang geen seks!?"
"De pastoor challenge Patricia", roept Kenny terug, "en ik heb u ook genomineerd en mezelf ook nog eens."
"Maar gôh waarom? Ik kan geen honderd dagen zonder seks, weette? Ik heb dat bijna dagdagelijks nodig! En waarom u zelf nog eens nomineren?"
"Om te bewijzen dat Ik het kan ga ik twee termijnen aan Patricia."
"Gij zijt gek Kenny, weette! Gek!!"
"Ge zult zien, het gaat ons goed doen!", probeert Kenny zijn beslissing te verantwoorden.
"Ik wil dat ge nú naar huis gaat Kenny. Ga weg. En denk maar eens na over uw stunt. Màn toch! Nu heb ik èèèècht zoiets van... Gôh!"

De deur gaat open en Anthony is niet tijdig weg. Kenny blijft in de deuropening staan als hij Anthony ziet, Patricia staat achter hem met een gezicht als een onweer. Kenny neemt geen afscheid en gaat zuchtend de trap af.
Wanneer beneden de voordeur in het slot valt vraagt Patricia: "Hoe lang staat gij hier al?"
Anthony antwoordt iets als "Keb... tah... Nnnggg..."
"Gij hebt ons gehoord zeker? Wat hebt ge allemaal opgevangen?"
Anthony knijpt de lippen samen en laat een voorzichtig "Alles" ontglippen.
"Gôh, Kenny is gek aan 't worden! Honderd dagen niks! Zoudt gij dat kunn... of nee wacht, aan u moet ik dat niet vragen want handwerk telt niet mee... denk ik."
Anthony weet niet wat te antwoorden. Patricia schudt het hoofd en gaat naar beneden. Anthony gaat terug naar zijn kamer en begint na te denken over de challenge. Eigenlijk is dat zo dom nog niet! En handwerk telt niet?
Dit zou voor hem een goeie test zijn! En Patricia heeft Kenny ietsje te hard aangepakt, vindt hij. Als hij nu zelf ook eens...? Ja, hoe meer hij er over nadenkt hoe beter het hem lijkt. Honderd dagen onthouding om dan daarna... misschien wel... Ja, hij ging het doen.
Hij stapt naar de kalender die bij zijn bed hangt, zet zijn vinger op "vandaag" en telt honderd dagen vooruit. Op het honderdste vakje zet hij een smiley. Die dag "mag het weer"! Toeval of niet, het is die dag de 31ste van de maand.
In gedachten ziet hij zichzelf die dag met Germaine afspreken. Maar ach, de gedachte aan de rijpe vrouw is nefast (of funest, als u dat een mooier woord vindt) voor zijn plan. Hij wordt weer opgewonden.
"Snel aan iets anders denken!" denkt hij, en via zijn gsm zoekt hij snel naar afbeeldingen die geen erotische uitstraling hebben. Lelijke auto's en zware industriële machines, bijvoorbeeld. Het werkt.

We zijn enkele weken verder. Kenny heeft niks meer laten horen. Anthony is vastberaden bezig met zijn geheelonthouding.
Helaas, bij alles wat hij doet wordt hij aan zijn slechte gewoonte herinnerd.



Vorige week bijvoorbeeld, bij de slager, was hij de 31ste klant. Toen hij er buiten kwam, passeerde net de bus van lijn 31.
Eergisteren, tijdens een kwis op tv werd er gevraagd welk stamnummer KV Oostende heeft: 31.
Gisteren werd er op het werk een nieuwe promotiecampagne gestart. Overal werden er banners opgehangen met daarop de slagzin "Je handen heb je altijd bij je!" en de onderzin "Doe het zelf!"
En vandaag moest een klant een grote steeksleutel hebben van maat 31, en toen het liedje "Yesterday" op de radio was, vond een collega het nodig om in de plaats daarvan "masturbate" te zingen.
Het is moeilijk, maar Anthony volhardt en wil dit zeker volhouden. Het is ook 's ochtends moeilijk, wanneer Piet Piraat paraat staat... Arme Anthony!

Eindelijk is het weekend. Aangezien Patricia en Kenny niet meer met elkaar spreken, zonder te weten of het nu nog aan of uit is, kan ze veel tijd met haar broertje doorbrengen. Vandaag gaan ze weer samen naar De Krommen Toog. De vorige keer was het er ook gezellig, met Curd erbij...

Anthony maakt zich klaar, Patricia helpt hem. Zijn probeersikje is weggeschoren.

Patricia bekijkt zijn kapsel. Daar mag aan gewerkt worden, vindt ze. Ze plaagt hem met een ter plekke verzonnen gedicht: "Ik heb spijt, van mijn donzig nektapijt. Dat hangt daar achter aan mijn kop, en het lijkt echt nergens op. Nog laten groeien heeft geen zin, dus morgen gaat de schaar er in"

Anthony giechelt, maar Patricia zegt: "en morgen is vandaag! Knip!!" En wég is het nektapijtje. Anthony vindt het niet eens erg.

Hij kijkt wat TV terwijl Patricia zich klaarmaakt. Pa vraagt wat de plannen zijn.
"We gaan naar De Krommen Toog", antwoordt Anthony.
"Gij en ons Patries?"
"Ja..."
"Amai gij trekt wel dikwijls op met haar de laatste tijd he!"

Foute woordkeuze van Pa, want Anthony wordt hierdoor weer aan zijn gewoonte herinnerd. Bijna verraadt hij zichzelf maar hij wordt gered door Patricia, die in de woonkamer binnenkomt.
Ze ziet er super uit. Opgemaakt, haren opgestoken, een fris kleedje aan, gecombineerd met een legging en sportieve schoentjes. Een subtiel sjaaltje maakt het helemaal compleet.
"Kan ik zo mee?" vraagt ze vrolijk.
"Amai ja!" antwoorden Pa en Anthony simultaan.
Patricia kijkt hen beiden aan, glimlacht en gaat weer de woonkamer uit. Klaar om te vertrekken, neemt Anthony aan, maar Patricia gaat weer naar boven.
"Wat gaat gij doen?" vraagt Anthony.
"Ik kom subiet, wacht!" roept Patricia vanop haar kamer.
Er volgt gestommel, geklapper van kastdeuren en heen- en weergehol tussen de badkamer en haar slaapkamer. En dat blijft maar duren.
"Patriciaa!! Kom nu!"
"Jaa wacht nog efkes!"

Wat is ze toch allemaal aan 't doen?

Een kwartier later staat ze weer in de woonkamer. Haar haren in twee staartjes, een pak minder make-up op haar gezicht en ze draagt een spijkerbroek, een bont t-shirt met een vestje eroverheen.
Heeft ze zich nu echt weer compleet anders aangedaan en opgemaakt? Waarom? Niet dat ze er nu plots als vanouds marginaal uitziet, maar dat van daarnet was toch ook oké?
Ze ziet de vragen in Anthony's gezicht en zegt: "Jaaa, ik weet het. Maar hier voel ik me beter in. Kom, we zijn weg!"
Ze gaan naar het tuinhuisje, nemen hun fietsen en rijden richting Krommen Toog.

Bij het binnenkomen zien ze al direct Theo aan de toog zitten. Naast hem zit zoals steeds dat andere langharige geval, die onze vrienden gemakshalve "Thea" zijn gaan noemen. Eigenlijk heet hij Ivo maar dat weten ze niet en dat boeit hen ook niet.
Theo steekt vriendelijk zijn hand op als Anthony en Patricia binnenkomen. Ivo reageert amper. Het lijkt of hij daar eerst toestemming voor moet krijgen van Theo. Enkele krukken verderop aan de toog zit, of beter ligt, nog iemand. Onbekend. Zijn arm ligt op de toog en zijn hoofd ligt op zijn arm. Meer dan een onverzorgd kapsel zie je niet van hem. Voor hem, op de toog, staan nog twee volle glazen en een halfvolle pint. Waarschijnlijk iemand die zijn ellende komt wegzuipen, dus ze schenken er verder geen aandacht aan.

Curd en Erich zitten al aan het tafeltje waar ze de voorbije weken hun vaste stek van hebben gemaakt. Patricia en Anthony gaan bij hen zitten. Er wordt gebabbeld en gelachen. Al snel staat het tafeltje vol met gevulde bierglazen en wordt er genuttigd dat het een lieve lust is. Twee jongens, die er andere weekends ook zitten, dagen Anthony en Erich uit voor een partijtje tafelvoetbal. Het gaat weer een gezellige avond worden!
Terwijl de tegenstanders de handvaten van de kickertafel omwikkelen met een gripbandje, kijkt Anthony wat rond. Twee mannen staan aan de biljarttafel. De ene zet zijn keu rechtop en neemt een doekje vast. Hij gaat met het doekje flink op en neer over de keu. Uiteraard doet dit Anthony weer ergens aan denken. De man gaat flink tekeer, zijn keu wordt geragd alsof hij er zijn spiegelbeeld in wil terugzien. Onderwijl kijkt de man rond en heeft oogcontact met Anthony. Hij beseft welke dubbelzinnige beweging hij aan het doen is en lacht. Zijn schuurbeweging versnelt, de man lacht naar Anthony, omwille van zijn eigen "goeie grap".
Moest dit nu echt?

Anthony wordt aangetikt door Erich. Het spelletje tafelvoetbal begint. Even gaat het spel gelijk op, maar dan zetten Anthony en Erich een tandje bij. De tegenstanders maken geen schijn van kans meer.
Eén van de twee jongens zegt dan: "Anthony, uw zus heeft succes, kijk!"
Anthony draait zich om en ziet dat Theo en Thea (Ivo) plaats hebben genomen aan hun tafeltje, en dat vooral Theo bezig is met iets wat lijkt op avances maken. Patricia vindt het duidelijk niet aangenaam. Moet dit in de gaten gehouden worden? Patricia heeft bewezen dat ze haar mannetje kan staan, maar in ongezelligheid hebben ze geen zin. Ze zien hoe Theo zijn arm om Patricia slaat en hoe zij zijn arm weer van zich af duwt, terwijl ze "laat me met rust" zegt. Theo snapt het blijkbaar niet want hij probeert opnieuw.
"Kom" zegt Anthony. De vier verlaten de voetbaltafel en stappen naar het tafeltje toe om Theo op andere gedachten te gaan brengen. Echter, iemand is hen voor. De sufgezopen zatlap die daarnet nog half op de toog lag heeft eerst de halfvolle pint die lauw stond te worden binnengekapt, en is dan naar Theo gestapt.
"Seg haarmonster, ze heeft gezegd dat je haar met rust moet laten, en dan bedoelt ze ook dat je haar met rust moet laten!"

Patricia en de anderen geloven hun ogen niet als ze zien wie die sullige drankorgel is... Kenny!!
"Kenny!?" roepen Anthony en Patricia tegelijkertijd.
"Gôh! Gij zijt onherkenbaar!" stamelt Patricia.
"OnherKennybaar", grapt Curd.

Kenny is inderdaad amper terug te kennen. In plaats van een glimmend gezicht heeft hij nu een dikke stoppelbaard en zijn anders zo feilloos gemodelleerd kapsel lijkt op een kom spaghetti.
Zijn merkkledij heeft plaatsgemaakt voor dingen die een gemiddeld persoon draagt als hij zijn garage gaat opruimen.

"Och hier, Vital Sassoen denkt zich te moeten moeien! Ga u schminken, zwitsalboy! Uw mascara is uitgelopen!" zegt Theo.
Kenny laat zich niet uit zijn lood slaan.
"Gij gaat terug aan de toog zitten en ge laat haar met rust", adviseert Kenny.
Theo lacht wat scheef en zegt "Of wat... Wat gaat gij doen?"
Kenny ademt in om te antwoorden maar krijgt de kans niet, Theo gaat verder met uitdagen: "Wat... gaat... GIJ... nu... toch... doen, Sissy!? Mij met uw fagbag meppen?"
"Kom mee naar buiten, Ozzy" antwoordt Kenny. Hij draait zich om en gaat met grote passen naar de uitgang. Aan de deur draait hij zich om, kijkt naar Theo en gaat naar buiten.
"Die meent dat of wat?" vraagt Erich.

Theo heeft er plezier in en gaat naar buiten, eerst gevolgd door zijn vriend(in) Ivo en dan door Patricia, Curd, Erich en Anthony. De twee jongens die zonet nog aan de voetbaltafel stonden, gaan ook naar buiten.
Kenny staat buiten al klaar. Zijn trui en t-shirt heeft hij uitgedaan en over een paaltje gehangen. Met gekruiste armen staat hij Theo op te wachten. Deze lacht bespottelijk als hij Kenny ziet staan. Hij neemt dezelfde houding aan en gaat tegenover hem staan, wat uitdagende gezichten trekken. Ivo staat achter Theo te ijsberen en hitst de gemoederen wat op: "Allee onnozelaar? Ge wilt toch vechten? Begin er dan eens aan of durft ge niet? Hahaha! Het gaat uw beste dag niet zijn! Laat maar eens zien wat ge kunt, ik ben benieuwd hehehehe!"

Kenny blijft stokstijf staan. Theo zet een stap dichterbij en neemt opnieuw dezelfde houding aan. Ivo gaat verder met zijn ophitserij en zegt: "OFWEL WURDT HIE GEBÖSSELD, OFWEL WURDT HIE NIE GEZIEVERD!!"
Voor de slechte verstaander even de vertaling erbij nemen: "Ofwel wordt hier gevochten, ofwel wordt hier geen flauwekul verkocht!"
Twee opties die principieel hetzelfde zijn en Theo heeft dit ook gemerkt. Hij hoopt dat niemand het gehoord heeft, maar Curd steekt zijn vinger op en zegt: "Euh, is er nog een andere optie? Dit is twee keer hetzelfde..."
Hierop schiet Theo naar voren en haalt hij uit. Kenny krijgt een rake linkse en een rechtse optater in zijn gezicht.
"Amai daddis ter ook nie neffest seg!", zegt Ivo uitdagend.
Kenny geeft echter geen krimp. Theo is verbaasd. Dit moet toch pijn doen?

Kenny laat langzaam zijn armen van zijn buik zakken. Dat fotomodellen aan hun lichaam werken is bekend, maar dat ze ook gespierd kunnen zijn, dat maakt Kenny wel duidelijk. Onder zijn gladde zwemmersborst prijkt een beginnend sixpackje.
Hij balt zijn vuisten en zijn armspieren spannen zich op tot in zijn hals. Hij ademt diep in.



Dan, met een onverwachte flitsende zwaai plant hij zijn vuist op Theo's neus. Deze ziet onmiddellijk sterretjes.
"Amai daddis ter ook nie neffest seg!" zeggen Curd en Erich simultaan, en op dezelfde wijze als Ivo daarnet.
Kenny staat direct weer klaar om een volgende dreun uit te delen maar dit lijkt niet nodig. Theo gaat strike. Zijn vriendje Ivo is in paniek weggerend en is nergens meer te bespeuren. Waarschijnlijk heeft hij zich ergens tussen de coniferen verstopt.
Kenny ontspant, trekt zijn t-shirt en trui weer aan en gaat naar naar de deur. Iedereen volgt, maar Curd kijkt nog even om naar Theo. Deze ligt nog steeds buiten westen op de grond. Curd gaat kijken of hij nog ademt. Erich komt erbij zitten.
"Hij is knock-out, niet dood" zegt Kenny, waarna hij verder naar binnen gaat.
Curd en Erich zitten geknield bij Theo die inderdaad groggy op de grond ligt. Ze krijgen simultaan hetzelfde idee. Erich knipoogt naar Curd en deze glimlacht en knikt. Ze nemen de lange lokken van Theo vast en voorzien hem van twee strakke vlechtjes. Dat wordt lachen!!

Patricia en Anthony zijn terug aan hun tafeltje gaan zitten. Kenny zit aan de toog. Patricia wenkt hem. Hij komt. Ze heeft de tranen in de ogen als hij voor haar staat en ze geeft hem een stevige knuffel. Kenny aarzelt en neemt haar dan ook stevig vast. Daarna zetten ze zich naast elkaar neer in de zeteltjes.
"Gôh, ik denk dat we eens moeten babbelen" zegt Patricia.
"Nu niet. Ik kom morgen. Dan babbelen we" antwoordt Kenny.
"Oké..." Patricia vleit zich tegen Kenny aan, hij slaat zijn arm om haar heen.

"Kijk!" roept Erich plots, en hij wijst naar de deur.
Theo komt met een bloedneus binnen, ondersteund door Ivo en... Germaine!
Theo wordt op een zeteltje gezet door Germaine en Ivo. Ivo rent naar het toilet en komt met een prop papieren handdoekjes terug. Het is een ongelooflijk idioot zicht, een rocker met twee Greta Thunberg-staartjes en een bloedneus...
Germaine draait zich langzaam om en stapt op onze vrienden af, recht naar Anthony. Haar blouse staat ver open en haar borsten deinen op het ritme van haar stappen.
Ze slaat één arm om Anthony's middel, de hand van de andere arm zet ze in een schelp aan Anthony's oor. Ze zegt iets wat enkel hij kan verstaan en wat iedereen nieuwsgierig maakt...

Wat is ze van plan?